Το "Καμπ Νόου" υποκλίθηκε στον Αμπιντάλ

Ήταν το 70ο λεπτό της αναμέτρησης στο "Καμπ Νόου" όταν ο Ζεράρ Πικέ παραχώρησε τη θέση του στον Ερίκ Αμπιντάλ, με τον Γάλλο άσο των "μπλαουγκράνα" να επιστρέφει στα γήπεδα μετά από 402 ημέρες (τελευταίο του ματς το φιλικό της Γαλλίας με τη Γερμανία στις 29 Φεβρουαρίου 2012) και να ξαναφοράει την φανέλα των Καταλανών μετά από συνολικά 405 ημέρες (26 Φεβρουαρίου 2012 κόντρα σε Ατλέτικο Μαδρίτης το τελευταίο του ματς με τα κυανέρυθρα).
Η συγκεκριμένη στιγμή θα μείνει σίγουρα βαθιά χαραγμένη στη μνήμη του Αμπιντάλ μέχρι τα... βαθιά γεράματα, καθώς το "Καμπ Νόου" σηκώθηκε στο... πόδι και του χάρισε ένα πρωτόφαντο standing ovation που ελάχιστοι παίκτες στην ιστορία του συλλόγου έχουν ρουφήξει μέχρι το μεδούλι με ανάλογο τρόπο.

 "Ευχαριστώ στον ξάδερφό μου. Το 13", έγραφε το μπλουζάκι που φορούσε ο Αμπιντάλ κάτω από τη φανέλα της Μπαρτσελόνα και το οποίο αποκάλυψε αμέσως μετά το τέλος του αγώνα, με τον Αμπιντάλ να δηλώνει μπροστά στα μικρόφωνα του "Canal +":
"Ήταν μία μοναδική στιγμή η επιστροφή μου, θέλω να ευχαριστήσω τον ξάδερφό μου. Χωρίς αυτόν δεν θα ήμουν τώρα εδώ", δήλωσε αρχικά ο Γάλλος, ο οποίος στη συνέχεια έστειλε μήνυμα σε όλους όσοι έχουν επιβιώσει από κάποια μορφή καρκίνου ή δίνουν μάχη κατά της αρρώστιας.
"Θέλω να με έχουν στο μυαλό τους οι άνθρωποι που βρίσκονται στα νοσοκομεία και παλεύουν. Χωρίς να ήταν πρόθεσή μου, είμαι απλά ένα παράδειγμα.

Η συμβουλή μου είναι να μη σταματούν να παλεύουν, να πιστεύουν στο Θεό, να προσεύχονται πολύ και να δέχονται τη βοήθεια των ανθρώπων που είναι πίσω τους".
Η Μπάρσα (και όχι μόνο) στο πλευρό του Αμπιντάλ
Λίγο μετά το τέλος της αναμέτρησης που βρήκε τη Μπαρτσελόνα θριαμβεύτρια με 5-0 επί της Μαγιόρκα, οι παίκτες του Βιλανόβα δεν έχασαν την ευκαιρία και γιόρτασασν την επιστροφή του Αμπιντάλ στα γήπεδα μέσω μηνυμάτων που ανέβασαν στο Twitter.
Πέρα από αρκετούς ποδοσφαιριστές της Μπαρτσελόνα, τη χαρά του για την επιστροφή του έμπειρου αμυντικού στους αγωνιστικούς χώρους εξέφρασε ο πρόεδρος της ομάδας, Σάντρο Ροσέλ, το μεγάλο αστέρι της Ατλέτικο Μαδρίτης, Φαλκάο, όπως και ο διάσημος Ισπανός τενίστας, Ράφα Ναδάλ.

 Διαβάστε χαρακτηριστικά μηνύματα υπέρ του Αμπιντάλ:
Τιάγκο Αλκάνταρα: "Απόψε δεν μετράει το αποτέλεσμα, το σημαντικότερο πράγμα έχει ένα όνομα, ο κύριος Ερίκ Αμπιντάλ! ΈΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ".
Μαρκ Μπαρτρά: Μεγάλη νίκη της ομάδας με 5-0 επί της Μαγιόρκα και μεγάλος Άμπι!!! Πολύ ευχαριστημένος για μία τέτοια νύχτα στο Καμπ Νόου".

 Χοσέ Μανουέλ Πίντο: "Πολύ χαρούμενος! Σπουδαίο ματς, κανένα γκολ αλλά το καλύτερο είναι: η επιστροφή του Αμπιντάλ!"
Τζόναθαν Ντος Σάντος: "Τεράστια η χαρά να βλέπω ξανά τον Αμπιντάλ πάνω στο χορτάρι".
Ζεράρ Πικέ: "Νίκη απέναντι στη Μαγιόρκα, επιστροφή Αμπιντάλ και πρώτο χατ-τρικ στην καριέρα του Σεσκ Φάμπρεγας!"
Κρίστιαν Τέγιο: "5-0 στο Καμπ Νόου απέναντι στη Μαγιόρκα. Τα σπουδαία νέα είναι η δράση και πάλι για τον Αμπιντάλ".

 Κάρλες Πουγιόλ: "Άμπι είσαι πολύ μεγάλος, ένα παράδειγμα που πρέπει να ακολουθήσουμε όλοι".
Χαβιέρ Μαστσεράνο: "Συγχαρητήρια σε όλη την ομάδα για τη μεγάλη νίκη απόψε. Ειδικά στον Άμπι που επέστρεψε μετά από τόσο μεγάλη προσπάθεια!"

 Σάντρο Ροσέλ: "Πολύ χαρούμενος για την επιστροφή του Αμπιντάλ στον αγωνιστικό χώρο και την επιστροφή του Τίτο στον πάγκο του Καμπ Νόου".
Ρανταμέλ Φαλκάο Γκαρσία: "Τι ευχαρίστηση η επιστροφή του Ερίκ Αμπιντάλ στα ποδοσφαιρικά γήπεδα".
Ράφα Ναδάλ: "Πολλά συγχαρητήρια Ερίκ! Αποτελείς ένα μεγάλο παράδειγμα για όλους".

http://www.sport24.gr/football/omades/Barcelona/to_kamp_nooy_ypoklithhke_ston_ampintal.2199811.html

 

La Masía

Ένα ιστορικό επίτευγμα, στις ημέρες της παγκοσμιοποίησης που διάγει ο πλανήτης, κατέγραψε χθες η Μπαρτσελόνα.

Μετά την αποχώρηση του Ντάνιελ Αλβες στο 14ο λεπτό της αναμέτρησης με τη Λεβάντε, λόγω τραυματισμού, ο Τίτο Βιλανόβα πέρασε ως αλλαγή τον Μάρτιν Μοντόγια. Τι σήμαινε αυτό; Ότι η ενδεκάδα των «μπλαουγκράνα» στο μεγαλύτερο διάστημα της συνάντησης αγωνίστηκε με ποδοσφαιριστές που προέρχονταν από την περίφημη ακαδημία του ισπανικού συλλόγου, την «cantera».
Για την ιστορία, την ενδεκάδα μετά την έξοδο του Άλβες και έως την είσοδο του Αντριάνο (στο 75ο λεπτό) αποτελούσαν οι Βαλντές, Μοντόγια, Πικέ, Πουγιόλ, Άλμπα, Τσάβι, Μπούσκετς, Φάμπρεγας, Ινιέστα, Πέδρο και Μέσι.

http://www.naftemporiki.gr/sports/story?id=2258046

La Masía

Τα απίθανα ρεκόρ του Μέσι και αυτά που κυνηγάει

Ο Αργεντινός έφτασε τα 76 τέρματα μέσα στο έτος 2012, τα οποία συνιστούν τη 2η καλύτερη επίδοση όλων των εποχών. Προσπερνώντας τα 75 γκολ του Πελέ από το 1959, πλέον απέχει 9 τέρματα από τα 85 του Γερμανού Γκερντ Μίλερ (1972), ώστε να σημειώσει το απόλυτο ρεκόρ σκοραρίσματος. Σημειώνεται ότι μπροστά του ο Μέσι έχει 13 ματς (11 με Μπαρτσελόνα -6 στο πρωτάθλημα, 2 στο Champions League, 3 στο κύπελλο-, 2 με εθνική Αργεντινής) για να καταρρίψει αυτό το ρεκόρ.
Οι επιδόσεις του 25χρονου διεθνή άσου δεν σταματούν εδώ, αφού κάθε τέρμα του αποτελεί και ένα σημαντικό επίτευγμα. Δείτε αναλυτικά τους αριθμούς του...

* Ο Μέσι έφτασε τα 11 γκολ σε 6 εκτός έδρας παιχνίδια τη φετινή σεζόν (μετρά τουλάχιστον 1 τέρμα στα τελευταία 10 εκτός έδρας ματς πρωταθλήματος). Το ρεκόρ σε μία σεζόν ήταν τα 23 του Κριστιάνο Ρονάλντο τη σεζόν 2011-2012.

  * Το ρεκόρ όλων των εποχών στην Primera Division ανήκει στο Μεξικανό παλαίμαχο της Ρεάλ Μαδρίτης, Ούγκο Σάντσες, με 99 τέρματα, ενώ ακολουθεί ο (επίσης βετεράνος της Ρεάλ) Ραούλ με 87.
* Ο Μέσι μετρά 84 γκολ και 42 ασίστ σε 169 παιχνίδια εκτός έδρας στο πρωτάθλημα (1,1 γκολ ή ασίστ ανά ματς). Για την Μπαρτσελόνα, ο Θέσαρ Ροντρίγκεθ έχει 66 εκτός έδρας γκολ στο πρωτάθλημα, ο Σαμουέλ Ετό 47 και ο Πάτρικ Κλάιφερτ 45.
* Κατέρριψε, πάντως, το ρεκόρ που αφορά τη Μαγιόρκα, αφού έχει σημειώσει 6 γκολ στις Βαλεαρίδες Νήσους στο πρωτάθλημα και πέρασε τους Πάτρικ Κλάιφερτ (5) και Σαμουέλ Ετό (4).
* Στο πρωτάθλημα έφτασε τα 15 γκολ σε 11 αγωνιστικές και έγινε ο 8ος ποδοσφαιριστής με τόσο υψηλή επίδοση σε αυτό το χρονικό σημείο (μετά τους Μπάτα, Λάνγκαρα, Προυδέν, Ετσεβαρία, Μαριάνο Μαρτίν, Θάρα, Θέσαρ Ροντρίγκεθ) και ο πρώτος μετά το 1950-1951.
* Μέσα στο 2012 μετρά τα περισσότερα τέρματα (76) στον κόσμο με σύλλογο και χώρα και τον ακολουθούν οι Κριστιάνο Ρονάλντο (59), Ρανταμέλ Φαλκάο (42), Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς (38), Έντινσον Καβάνι (36), Κλάας Γιαν Χούντελααρ (34) και Ρόμπιν φαν Πέρσι (33).

  * Ο Αργεντινός κυνηγάει την πρωτιά και στην κατηγορία των ασίστ με σύλλογο και χώρα, αφού έχει 22 (21 για Μπαρτσελόνα, 1 για Αργεντινή σε 51+8 παιχνίδια) μέσα στο 2012. Μπροστά του είναι μόνο οι Μεσούτ Οζίλ (26), Φρανκ Ριμπερί (24), Τσεσκ Φάμπρεγας (23) και πίσω του οι Χουάν Μάτα και Αντρέα Πίρλο με 21.
* Αυτήν τη σεζόν, ο Μέσι έχει 20 γκολ και 7 ασίστ για λογαριασμό της Μπαρτσελόνα και έπονται οι Τσεσκ Φάμπρεγας (5+8), Τσάβι (4+4), Ντάβιντ Βίγια (6+2), Πέρο (2+4), Αντρές Ινιέστα (2+4) και Κρίστιαν Τέγιο (3+3).
* Αναφορικά με την στατιστική κόντρα του Μέσι με τον Κριστιάνο Ρονάλντο, ο Πορτογάλος είναι ο παίκτης με τα περισσότερα γκολ (σύλλογος, χώρα) από όσους αγωνίζονται στα 5 μεγάλα πρωταθλήματα της Ευρώπης, έχοντας σκοράρει 325 φορές σε 584 ματς. Ο Μέσι ακολουθεί από κοντά με 304 γκολ σε 421 ματς, ενώ ο Ντάβιντ Βίγια έχει 298 γκολ σε 577 ματς.
* Παρ' όλα αυτά, ο Κρίστιαν Τέγιο του... έκλεψε το ρεκόρ παιχνιδιών που χρειάστηκε για να φτάσει τα 10 γκολ με την Μπαρτσελόνα. Ο Μέσι χρειάστηκε 38 ματς, ο Ισπανός 34.

Τα ρεκόρ που πλησιάζει
* Περισσότερα γκολ για την Αργεντινή σε ένα έτος: Γκαμπριέλ Μπατιστούτα (1998) 12. Ο Μέσι έχει 12 γκολ και απομένει ακόμα 2 παιχνίδια.
* Περισσότερα διεθνή γκολ σε μία χρονιά (σύλλογος, χώρα): Βίβιαν Γούντγουορντ (1909) 25 με την Αγγλία, Γκερντ Μίλερ (1972) 24 με τη Δυτική Γερμανία. Ο Μέσι έχει 23 και απομένουν 2 παιχνίδια Champions League και 2 παιχνίδια με την Αργεντινή.
* Περισσότερα γκολ σε ένα έτος (σύλλογος): Γκερντ Μίλερ (1972) 72 με Μπάγερν Μονάχου. Ο Μέσι έχει 64 και απομένουν 11 παιχνίδια με την Μπαρτσελόνα (6 στο πρωτάθλημα, 2 στο Champions League, 3 στο κύπελλο).
* Περισσότερα γκολ πρωταθλήματος για την Μπαρτσελόνα: Θέσαρ Ροντρίγκεθ 190. Ο Μέσι έχει 184.
* Περισσότερα γκολ στο clasico: Αλφρέδο ντι Στέφανο 18. Ο Μέσι έχει 17.
* Περισσότερες "Χρυσές Μπάλες": Γιόχαν Κρόιφ, Μισέλ Πλατινί, Μάρκο φαν Μπάστεν 3. Ο Μέσι έχει 3.

Τα ρεκόρ που θα σπάσει σε 2-3 σεζόν
* Περισσότερα γκολ στο πρωτάθλημα: 1. Τέλμο Θάρα 251, 2. Ούγκο Σάντσες 234, 3. Ραούλ 228... 8. Σαντιγιάνα 186. Ο Μέσι είναι 9ος κι έχει 182 γκολ.
* Περισσότερα γκολ στο Champions League (μαζί με προκριματικά): 1. Ραούλ 71, 2. Ρουντ φαν Νίστελροϊ 60, 3. Αντρέι Σεφτσένκο 59. Ο Μέσι είναι 4ος κι έχει 54 γκολ.
* Περισσότερα γκολ για Μπαρτσελόνα (μαζί με φιλικά): 1. Παουλίνο Αλκάνταρα 369, 2. Τζουζέπ Σαμιτιέρ 333. Ο Μέσι είναι 3ος κι έχει 295 γκολ.
* Περισσότερα γκολ για την Αργεντινή: 1. Γκαμπριέλ Μπατιστούτα 56, 2. Ερνάν Κρέσπο 35, 3. Ντιέγο Μαραντόνα 34. Ο Μέσι είναι 4ος κι έχει 31 γκολ.

http://www.contra.gr/Soccer/Spain/Primera/barcelona/ta-apithana-rekor-toy-mesi-kai-ayta-poy-kynhgaei.2006960.html

Ξεπέρασε και το ρεκόρ των γκολ του Πελέ ο Λιονέλ Μέσι Πηγή: Ξεπέρασε και το ρεκόρ των γκολ του Πελέ ο Λιονέλ Μέσι

Η Μπαρτσελόνα επικράτησε με 4-2 εκτός έδρας της Μαγιόρκα, πέτυχε τη 10η νίκη της σε 11 παιχνίδια στην Primera Division, σε έναν ιστορικό αγώνα για τον Λιονέλ Μέσι.
Ο Αργεντινός σούπερ σταρ κατάφερε να ξεπεράσει ένα ακόμη ρεκόρ στην καριέρα του, πετυχαίνοντας δύο γκολ στην αναμέτρηση και έφτασε μέσα στο 2012 με την φανέλα των Καταλανών (64) και της Αργεντινής (12). Ο 25χρονος άσος άφησε πίσω του τον Πελέ, ο οποίος είχε πετύχει 75 το 1958 με την Σάντος και την Βραζιλία.
Πλέον ο Μέσι κυνηγά να ξεπεράσει και την εκπληκτική επίδοση του Γκερντ Μίλερ, ο οποίος το 1972 είχε πετύχει 85 γκολ με την Μπάγερν Μονάχου και τη Δυτική Γερμανία.

http://www.iefimerida.gr/news/76179/%CE%BE%CE%B5%CF%80%CE%AD%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%B5-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CF%81%CE%B5%CE%BA%CF%8C%CF%81-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B3%CE%BA%CE%BF%CE%BB-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%B5%CE%BB%CE%AD-%CE%BF-%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CE%AD%CE%BB-%CE%BC%CE%AD%CF%83%CE%B9-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF

Μπαρτσελόνα: Μεταμόσχευση ήπατος ο Αμπιντάλ

Με ανακοίνωσή της η Μπαρτσελόνα γνωστοποίησε, ότι ο Ερίκ Αμπιντάλ θα υποβληθεί σε μεταμόσχευση ήπατος και παράλληλα ζήτησε να σεβαστεί το δικαίωμα του Γάλλου στην ιδιωτικότητα.

Ο έμπειρος δεξιός οπισθοφύλακας είχε υποβληθεί σε εγχείριση για την αφαίρεση όγκου και τον Μάρτιο του 2011, όμως όπως φαίνεται, δυστυχώς, δεν έχει καταφέρει να ξεπεράσει πλήρως αυτή την περιπέτεια της υγείας του.
Στην ανακοίνωσή τους οι Καταλανοί σημειώνουν επίσης, ότι από την πρώτη στιγμή η μεταμόσχευση ήπατος ήταν μια επιλογή για τον Αμπιντάλ, που τώρα καθίσταται αναγκαιότητα.
Ο Γάλλος είχε εκπλήξει τους πάντες, όταν πρόλαβε πέρσι να αγωνιστεί στον τελικό του Champions League με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, όπως έκπληξη είχε προκαλέσει και η απόφαση της Μπαρτσελόνα να ανανεώσει το συμβόλαιό του.

http://www.naftemporiki.gr/sports/story?id=2151133

Έχετε ξαναδεί

στο ίδιο ματς
δύο (2) φορές
παίκτες να δίνουν κάθετη λόμπα από τη σέντρα
και ο επιθετικός να βάζει γκολ με ακόμα μία λόμπα στο τερματοφύλακα;

αν το έχετε ξαναδεί να μου πείτε...
  
Barcelona 7-1 Bayer Leverkusen (1ο και 3ο)



και ίσως να μην τους ξαναδούμε ύστερα από το ρηπίτ...

Το σύνδρομο Μουρίνιο

Tου Kωστα Λεονταριδη
Σε πλούσιους και φτωχούς, τυχερούς και άτυχους, ευφυείς και στενοκέφαλους απαντάται ένας κεντρομόλος ψυχισμός αυτοπεραίωσης, που συνοψίζεται στο εξής: για οτιδήποτε στραβό συμβεί φταίνε πάντα κάποιοι άλλοι, οι δυνάμεις του σκότους, τα συμφέροντα κ. λπ.
Ενα ενδεικτικότατο δείγμα (πολυτελείας) αυτής της στρατηγικής είναι ο χαρισματικός Ζοζέ Μουρίνιο. Ασήμαντος ως ποδοσφαιριστής στην ταλεντομάνα Πορτογαλία, έγινε μεταφραστής σπουδαίων προπονητών, ρουφώντας σαν σφουγγάρι τα μυστικά της τέχνης. Αρπάζοντας ευκαιρίες από τα μαλλιά με τη διεισδυτική του ματιά, έγινε γρήγορα αλεπού των πάγκων και ως αταλάντευτος θιασώτης του δόγματος «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» δεν ξεγέλασε: τον ενδιέφερε η ουσία, οι νίκες, όχι η τέρψη των θεατών και η χαρά του παιχνιδιού. Και καλλιεργώντας πολιτικό δαιμόνιο φιλοτεχνούσε με μαεστρία το δημόσιο πορτρέτο του. Ομορφάντρας, μονίμως αγέλαστος (εκπέμποντας έτσι σοβαρότητα...), με την αλαζονεία του γοήτευε τους χρυσοκάνθαρους εργοδότες για την αξία του. Ο Μουρίνιο είναι προφέσορας στο να «πουλάει» τον εαυτό του, φυλάει όμως τα νώτα του, καθώς «οι νέοι παίκτες είναι σαν τα καρπούζια, μόνον όταν τα ανοίγεις σιγουρεύεσαι ότι αυτό που αγόρασες είναι καλό», έχει δηλώσει και ο νοών νοείτω.
Ο Μουρίνιο κι όσοι κατακτούν το δικό τους Εβερεστ πάσχουν από το σύνδρομο της υψολαγνείας. Μόνιμο άγχος του είναι, όταν έρθει η ώρα, να εγκαταλείψει την κορυφή όποτε αυτός αποφασίσει και με δικούς του όρους. Οποιαδήποτε άλλη εξέλιξη θα ισοδυναμεί με γκρεμοτσάκισμα του θεριεμένου εγώ. Είναι η μοίρα όσων αρχηγεύουν, όλοι τους συναντούν κάποιον εφιάλτη στον δρόμο προς την ποθητή υστεροφημία. Του Ζοζέ ο διάβολος ακούει στο όνομα Μπαρτσελόνα, ομάδα που τα πόδια των παικτών της ζυγίζουν πολλές ράβδους χρυσού. Ανάλογη είναι η χρηματιστηριακή αξία και των παικτών της Ρεάλ του Μουρίνιο. Τότε γιατί οι Μαδριλένοι τρώνε τη μια κατραπακιά μετά την άλλη από τους Καταλανούς του Πέπε Γκουαρντιόλα;
Η απάντηση είναι ορατή και σε μη ειδήμονες. Το «ηλεκτρονικό» παιχνίδι της Μπαρτσελόνα διαποτίζεται από πνεύμα πρωτοφανούς ομαδικότητας και ψυχικής συνοχής, τους βεντετισμούς οι παίκτες τους αφήνουν έξω από το γήπεδο, ενώ οι της Ρεάλ δεν πειθαρχούν σε τέτοια φιλοσοφία. Οι κινήσεις των παικτών του Μουρίνιο αντανακλούν τον δικό του χαρακτήρα, το βλέπεις στο πόσο «ατομοκεντρικά» πανηγυρίζουν τα γκολ (π. χ. ο σπουδαίος, αντιπαθής Ρονάλντο) σε αντίθεση με τους αντιπάλους τους που γλεντούν σαν σε φιλικό μεθοκόπι. Ο αρχηγός Μουρίνιο φέρθηκε πάλι μικροπολιτικά. Του ’φταιξε ο διαιτητής, η τύχη των άλλων, η κακιά η ώρα. Για δικά του λάθη, όπως πάντα, ούτε λόγος, η υπεροχή των αντιπάλων υποκρύπτει μονίμως σκευωρία. Ο Μουρίνιο και οι ηγέτες τύπου Μουρίνιο, σε οποιονδήποτε χώρο διαπρέπουν, χαράσσουν διαδρομή κομμένη στα μέτρα τους. Ομως δεν επιχειρούν να αλλάξουν την Ιστορία.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_14/12/2011_466030

Η καρδιά µου κόντευε να σπάσει

Ενας ξαφνικός σεισµός ταρακούνησε τα συναισθήµατα περίπου 100.000 ανθρώπων που είχαν κατακλύσει το Καµπ Νου. Η ιαχή «Αµπι, Αµπι, Αµπι!» διαπέρασε και την τελευταία ατσάλινη ψυχή. Ανατριχίλα, συγκίνηση. Σαράντα επτά ηµέρες µετά την εγχείρηση αφαίρεσης όγκου από το ήπαρ, ο Αµπιντάλ, ο αγαπηµένος Αµπι µε τη µεγάλη καρδιά , έµπαινε στον αγωνιστικό χώρο για να αντικαταστήσει στο τελευταίο λεπτό του σηµαντικότερου αγώνα της Μπαρτσελόνα τη φετινή σεζόν εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης τον αρχηγό Κάρλες Πουγιόλ. Τέτοια υποδοχή, τέτοια αποθέωση δεν έχει γνωρίσει ποτέ κανείς στο παρελθόν στο Καµπ Νου. «Ηταν µια στιγµή που θα µείνει στην Ιστορία» σηµείωσε η καταλανική «El Periodico». «Η καρδιά µου κόντευε να σπάσει. Είχα συγκλονιστεί. Η οµάδα απέδειξε ξανά πως είναι κάτι παραπάνω από ένας σύλλογος». Αναπάντεχα ήρεµος, µε βλέµµα απλανές και µε µια αδιόρατη µελαγχολία στα µάτια, ο Αµπι µίλησε για την επιστροφή του και την περιπέτεια της υγείας του που ξεκίνησε στις 15 Μαρτίου όταν αποκαλύφθηκε ότι έχει όγκο στο ήπαρ. «Είναι πολύ σηµαντική ηµέρα για µένα, δούλεψα πολύ για να φτάσω εδώ. Πέρασα δύσκολες εβδοµάδες µετά την επέµβαση αλλά αυτές είναι καταστάσεις που συµβαίνουν στη ζωή».

Μετά την επέµβαση στην οποία υποβλήθηκε στις 17 Μαρτίου σε νοσοκοµείο της Βαρκελώνης, ο Αµπιντάλ δεν γνώριζε αν θα επέστρεφε στην ενεργό δράση, τουλάχιστον τη φετινή σεζόν. Ο δρόµος για την επιστροφή του δεν ήταν στρωµένος µε ροδοπέταλα και χρειάστηκε και ψυχολογική στήριξη. «∆εν ξέρω αν θεωρείται µικρός ο χρόνος της επιστροφής µου, αλλά το πιο σηµαντικό είναι πως µου είχε γίνει εµµονή να παίξω ξανά ποδόσφαιρο. Είναι σηµαντικό, όπως λέω πάντα, να παλεύεις σκληρά. Με βοήθησε όµως πολύ η στήριξη του κόσµου και τα µηνύµατά του. Μπορώ να αισθανθώ την αγάπη του κόσµου και θα δώσω τον καλύτερό µου εαυτό στον αγωνιστικό χώρο για να τους την ανταποδώσω».

Βεβαίως, ο γάλλος αµυντικός έχει κάθε λόγο να αισιοδοξεί ότι θα δώσει το «παρών» και στον τελικό του Τσάµπιονς Λιγκ στις 28 Μαΐου στο Γουέµπλεϊ: «Ελπίζω να είµαι έτοιµος για τον τελικό. Θυµάµαι πώς κατάφερε η Μπαρτσελόνα να νικήσει στο Γουέµπλεϊ το 1992 και θα ήθελα να το κάνω κι εγώ. Ας δούµε αν µπορέσουµε να κλείσουµε τον κύκλο», κατέληξε.

Ηταν κάτι παραπάνω από εµφανές πως ο Αµπιντάλ δεν ήταν έτοιµος να αγωνιστεί εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Πεπ Γκουαρντιόλα δικαιολόγησε την απόφασή του να τον συµπεριλάβει στην αποστολή της Μπαρτσελόνα λέγοντας πως τον χρειαζόταν για τις ψηλές µπαλιές της Ρεάλ.

Οσοι γνωρίζουν όµως τον Πεπ είναι πεισµένοι πως η κίνηση του προπονητή των Μπλαουγκράνα είχε σκοπό να τονώσει ψυχολογικά τους παίκτες του, δείχνοντας τη δύναµη της θέλησης του Αµπιντάλ. «Ο Αµπιντάλ είναι πολύ δυνατός. Είχε έναν όγκο σε ευαίσθητη περιοχή και του αφαιρέθηκε µέρος του ήπατος. Πριν πάρουµε οποιαδήποτε απόφαση συζητήσαµε µαζί του και µε τους γιατρούς οι οποίοι επέτρεψαν να αγωνιστεί για 10-20 λεπτά», εξήγησε ο Γκουαρντιόλα.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=4629454

Αντίθετος ο Κρόιφ με τη χορηγία στη φανέλα της Μπαρτσελόνα

Δυσαρεστημένος εμφανίστηκε ο Γιόχαν Κρόιφ με την απόφαση της Μαρτσελόνα να βάλει χορηγό στη φανέλα της.
Οι «μπλαουγκράνα» αποδέχθηκαν πρόταση της Qatar Foundation, που θα τους αποφέρει 30 εκατομμύρια ευρώ σε έσοδα ετησίως για χορηγία στη φανέλα του συλλόγου, κάτι που δέχθηκε να κάνει για πρώτη φορά ο σύλλογος.
Η Μπαρτσελόνα θεωρείται ότι πιο κοντά υπάρχει σε εθνική ομάδα για την αυτόνομη περιοχή της Καταλονίας και γι' αυτό ποτέ δεν είχε δεχθεί χορηγό. Το σήμα της UNICEF που έφερε πάνω στη φανέλα της, όχι μόνο δεν το πληρωνόταν, αλλά αντιθέτως έδινε και χορηγία στον παγκόσμιο οργανισμό για να ενισχύσει το έργο.
Με την Qatar Foundation τα πράγματα πλέον αλλάζουν, γεγονός που δεν βρήκε σύμφωνους όλους τους φίλους του συλλόγου, ανάμεσά τους και τον πρώην τεχνικό των Καταλανών, Γιόχαν Κρόιφ.
Ο Ολλανδός προπονητής, που στο παρελθόν οδήγησε τους «μπλαουγκράνα» στην κορυφή της Ευρώπης, σχολίασε δηκτικά πως έτσι η Μπαρτσελόνα παύει να είναι «κάτι παραπάνω από ένας σύλλογος», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στο μότο της.
«Μετά από αυτό (τη χορηγία) νομίζω ότι πλέον η Μπαρτσελόνα δεν είναι mes que un club, αλλά ένας σύλλογος και μόνο. Είναι μεγάλο λάθος να αλλάξεις έναν σύλλογο με ταπεινούς παίκτες με μία συγκεκριμένη φιλοσοφία. Πλέον η Μπαρτσελόνα χάνει την ταυτότητά της».

http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1910825

Μέσι, Τσάβι, Ινιέστα οι φιναλίστ για τη «Χρυσή Μπάλα»

Σε ποδοσφαιριστή της Μπαρτσελόνα θα καταλήξει η «Χρυσή Μπάλα» για το 2010, καθώς, όπως ανακοινώθηκε από το France Football, που απονέμει κάθε χρόνο το βραβείο, οι τρεις φιναλίστ είναι οι Λιονέλ Μέσι, Τσάβι Ερνάντεθ και Αντρές Ινιέστα.
Στην σχετική ψηφοφορία για την ανάδειξη του κατά γενική ομολογία κορυφαίου ποδοσφαιριστή της χρονιάς συμμετείχαν προπονητές και αρχηγοί 208 εθνικών ομάδων απ' όλο τον κόσμο, καθώς και όλοι οι συντάκτες και ανταποκριτές του γαλλικού περιοδικού.
Η απονομή στον μεγάλο νικητή θα γίνει στις 10 Ιανουαρίου στην Όπερα της Ζυρίχης.

http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1906125

____________________________________

Εντάξει, ο Μέσι ίσως είναι το κάτι άλλο, όμως εάν είχα να ψηφίσω, σε αυτή ή άλλη ψηφοφορία το τύπο που έβαλε το γκολ στο τελικό του μουντιάλ ή εκείνον που έβαλε το γκολ με τη Τσέλσυ στο τελευταίο λεπτό ή τον Ινιέστα.
Ο Τσάβι είναι καλύτερος πασέρ, ο Μέσι καλύτερος κίλλερ, όμως ο Ινιέστα είναι ο τύπος που βάζει εκείνα που δεν μπορούν να βάλουν οι άλλοι!

Mπάρτσα: το πιο δύσκολο ποδόσφαιρο στο πλανήτη

Ο κυρ Ηλίας Γ. είναι άφθαστος σε περιγραφή ενώ καταφέρνει να συνδέει αρμονικά θέματα και καταστάσεις που εκ πρώτης όψεως δεν σχετίζονται.
Αντιγράφω, bold δικά μου, ορθογραφία δική του:

Πράγματι η Μπάρτσα παίζει το ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ που μπορεί να υπάρξη. Αν του δώσουμε βαθμό δυσκολίας 10, οτιδήποτε άλλο παίζεται στο πλανήτη αυτή την ώρα, σταματάει στο 7. Συνεπώς, η Μπάρτσα είναι τόπι ελιτίστικο, για ειδήμονες και μανιακούς, για όσους μαγεύονται από τη πνευματική πλευρά του ποδοσφαίρου και απολαμβάνουν μια πολλαπλή αλλαγή μπάλας με ύψιστο βαθμό δυσκολίας πολύ περισσότερο από όσο απολαμβάνουν ένα γκολ από τσαφ (Για την ακρίβεια, αυτό δεν το απολάμβάνουν καθόλου, το φτύνουν, αν το βάλη δική τους ομάδα θέλουν να ..ακυρωθή, αν μη μετρήσει! ΝΑΙ, υπάρχουν τέτοιοι φίλαθλοι, μην απορείται, και δεν είναι ΛΙΓΟΙ!...)
Αυτοί οι μερακλήδες του δύσκολου ποδοσφαίρου ξέρουν ότι πολύ συχνά δεν φέρνει τη νίκη, ακριβώς επειδή είναι τόσο δύσκολο. Αντίπαλος διαβασμένος στο αντιποδόσφαιρο, εύκολα χαλάει προσπάθειες που απαιτούν τόση ακρίβεια χειρισμών. Τους λάτρεις του υψηλού-τεχνικού ποδοσφαίρου όμως, τους ενδιαφέρει πιο λίγο το αποτέλεσμα και πιο πολύ το δρώμενο.
Ίσως έχουν κάποια βαθιά ριζωμένη αταβιστική ανάγκη να πιστέψουν στην υπεροχή του πνεύματος πάνω στην ύλη. Ίσως τα κυτταρά τους "θυμούνται" ακόμα την πάλη της επιβίωσης απέναντι στο μαμούθ και στο μαχαιρόδοντα. Είναι εκείνοι, που ελπίζουν να δουν τον Οδυσσέα να νικάει τον Αίαντα, τον Ινιέστα να αντιμετωπίζει το Σακίλ 'Ο Νηλ με ζίου ζίτσου. Όπως υπάρχουν κι εκείνοι, που θα πληρώσουν εισιτήριο  για να δουν το Σακίλ 'Ο Νηλ να κάνη αλοιφή τον Ινιέστα. Αυτοί συνήθως διαβάζουν "Σουπερμαν".
Η Μπαρτσελόνα προσπαθεί να χτίση πάνω στη βάση ενός κοινού, που να μπορή να πάη σε μια συναυλία του Θεοδωράκη για να ακούση ...Θεοδωράκη! Και όχι να σπαστή και να φύγη πρόωρα, όταν καταλάβη ότι το πρόγραμμα "μόνο τέτοια, ναούμε!..." Και καθόλου "Ταμπούτια Σου, Μανάρα Μου!.."

Φόρος τιμής το ποστ στην αποψινή μυσταγωγία του El Clásico.

update 30/11

Άξιζε πραγματικά να παρακολουθήσει κάποιος το χθεσινό ματς. Κι ας ήταν παράσταση για ένα ρόλο, ένας καταιγιστικός μονόλογος της ομάδας της Καταλωνίας. αφού διέσυραν τον μεγάλο τους αντίπαλο με 5-0 αποδίδοντας εκπληκτικό ποδόσφαιρο.
Ας γράψω ότι το είδα σε ένα sports cafe, το οποίο ήταν ασφυκτικά γεμάτο. Στο τέλος του ματς, όλοι παραμίλαγαν με αυτό που είχαν δει, δεν μπορούσαν από τη μία να το χωνέψουν ότι υπάρχει ομάδα που παίζει τέτοιο ποδόσφαιρο ("με τους κοντοστούπηδες", κάποιοι έλεγαν) και από την άλλη είχαν χορτάσει θέαμα για ένα μήνα! Όταν έχεις παρακολουθήσει τέτοια παράσταση δύσκολα μπορείς μετά να δεις Ολυμπιακό...

Συνοψίζοντας το τρόπο παιχνιδιού της Μπάρτσα, θα έλεγα ότι είναι προσηλωμένοι στις αξίες του ολλανδικού ποδοσφαίρου της δεκαετίας του '70 (Άγιαξ, Εθνική Ολλανδίας), οι οποίοι πρώτοι εφήρμοσαν το ασφυκτικό πρέσινγκ στον αντίπαλο (που προϋποθέτει ταχύτητα και "πνευμόνια") όταν έχει τη μπάλα στην άμυνά του ("καλύτερα να την έχει η Μπάρτσα, είναι πιο επικίνδυνη όταν προσπαθεί να τη κλέψει"), σε συνδυασμό με μια εξωγήινη τεχνική κατάρτιση (κοντρόλ/έλεγχος της μπάλας, μέγιστη ακρίβεια στη μεταβίβαση σε συμπαίκτη που μπορεί να έχει δύο δίπλα του, μικρές προβολές του ποδιού για κλέψιμο της μπάλας, "ποδιές", περιστροφή γύρω από τον άξονά τους με τη μπάλα) που όμοιά της βλέπεις μόνο από ομάδες που έχουν αμιγώς ..βραζιλιάνους, όπως η Εθνική Βραζιλίας.
Δεν τους αρέσει καθόλου να βγάζουν σέντρες από τα πλάγια της επίθεσης, προσπαθούν συνέχεια να βγάζουν κάθετες πάσες, από τον κεντρικό άξονα προς την επίθεση, λίγο διαγώνιες ώστε να βγαίνουν οι κεντρώοι παίχτες μόνοι τους, αφήνωντας τους αμυντικούς να ..τρέχουν πίσω τους.
Εννοείται πως η βία σχεδόν απουσιάζει από το παιχνίδι της Μπάρτσα, μόνο ανταποδίδουν, όσο μπορούν οι κοντοστούπηδες..! [εξαίρεση: εχθές στη πρώτη φορά που πήρε ο Ρονάλντο τη μπάλα (ο μόνος που διασώθηκε από τη Ρεάλ) του έδωσαν τα ..πόδια στο ..χέρι! Αλλά εκεί απλά δήλωσαν στους αντιπάλους τους "¡No pasarán!"!!!)

Τέλος, κατά πάσα πιθανότητα δεν έχει ξαναπαίξει τέτοιο ποδόσφαιρο ομάδα στο πλανήτη όλα τα χρόνια. Δίκαια ο κυρ Ηλίας λέει ότι είναι το πιο δύσκολο ποδόσφαιρο, απλά θέλει να το παρακολουθήσεις να συνειδητοποιείς τιο ακριβώς προσπαθούν να κάνουν [ενδεικτική η πρώτη φάση του αγώνα που ο Μέσι (που δεν έπαιξε πολύ καλά, τον είχαν κλείσει) με δυο-τρεις μπροστά του στη γραμμή του άουτ της μεγάλης περιοχής προσπάθησε να πλασάρει από πάνω τους και πάνω από το τέρμα και η μπάλα πήγε στο .. απέναντι δοκάρι...].
Ήμουν τυχερός που το είδα.

Més que un club

Κάποτε ήταν η Μπάρτσα, έγινε η Μπαρτσελόνα, νομίζω όμως ότι πλέον το μότο τους είναι αυτό που δείχνει τι πραγματικά είναι.

Ο προπονητής επίσης θεωρώ ότι έχει δίκιο:

Γκουαρντιόλα: «Η καλύτερη Μπαρτσελόνα επί των ημερών μου»

Ο Πεπ Γκουαρντιόλα είδε την καλύτερη Μπαρτσελόνα από τότε που ανέλαβε τα ηνία της όπως ανέφερε χαρακτηριστικά. Ο προπονητής των Καταλανών περιμένει έναν δύσκολο επαναληπτικό.

Ο Πεπ Γκουαρντιόλα είδε την καλύτερη Μπαρτσελόνα από τότε που ανέλαβε τα ηνία της όπως ανέφερε χαρακτηριστικά. Ο προπονητής των Καταλανών περιμένει έναν δύσκολο επαναληπτικό.

Ο Ισπανός τεχνικός χαρακτήρισε καλό το αποτέλεσμα αλλά θα μπορούσε να ήταν και καλύτερο: «Ήταν το καλύτερο πρώτο ημίχρονο επί των ημερών μου στην Μπαρτσελόνα. Πέρσι κατακτήσαμε όλους τους τίτλους, αλλά δεν είχαμε ποτέ τόσο καλή απόδοση όσο σήμερα. Το αποτέλεσμα είναι καλό, όμως θα μπορούσαμε να είχαμε καθαρίσει το παιχνίδι και την πρόκριση και δεν το κάναμε. Είχαμε μία μεγάλη ευκαιρία, αλλά δεν την εκμεταλλευτήκαμε. Πάντως δεν μπορώ να έχω παράπονα από τους παίκτες μου. Ο επαναληπτικός θα είναι πολύ πιο δύσκολος, παρότι δεν ανησυχώ για τις απουσίες των τιμωρημένων Πουγιόλ και Πικέ. Θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στο ‘Καμπ Νου’, γιατί εκεί θα κριθεί η πρόκριση».

Πηγή: www.gazzetta.gr

Kαταλωνία - Αργεντινή 4 - 2

Cruyff returns, guides Catalonia to 4-2 win over Argentina

BARCELONA, Spain (AP) -- Johan Cruyff's return to coaching was a success as the Dutchman led Catalonia to a 4-2 victory over World Cup-bound Argentina on Tuesday.

Sergio Garcia, Bojan Krkic, Sergio Gonzalez and Moises Hurtado all scored to lead Cruyff to victory 13 years after his last appearance on the touchline when he coached Barcelona.

Read more

ΠΑΕ/ΠΑΟ: μια άλλη οπτική

Πολλοί μπορεί να πουν ότι το Α και το Ω κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας παραγωγής θεάματος είναι το παραγόμενο συναίσθημα. Η ΠΑΕ/ΠΑΟ από την ίδρυσή της προσπαθεί να μειώσει την ένταση των συναισθημάτων και αντίθετα να αυξήσει τα έσοδα των ιδιοκτητών της εταιρείας.
Τελευταίο παράδειγμα η εκδήλωση στο Μέγαρο Μουσικής, όπου οι ομιλητές που άκουσα στερούνταν πρώτα απ'όλα πάθους.
Εάν κοιτάξουμε διαχρονικά την ΠΑΕ/ΠΑΟ ο πρώτος μόνο πρόεδρος μπορεί να χαρακτηριστεί επιτυχημένος. Ο "καπετάνιος" Γιώργης με τα κουμπούρια του. Αλλά το βασικό του προσωνύμιο ήταν "καβούριας" παρά το γεγονός ότι ξόδεψε αρκετά χρήματα για να φέρει (ελεύθερους) παίκτες από τον βασικό αντίπαλο Ολυμπιακό, εισπράτωντας και το ανάλογο σύνθημα "Βαρδινογιάννη π... βάλε στο κ.. τα λεφτά" της εξέδρας. Γιατί λεφτά η οικογένεια είχε και έχει, άλλο που θα μπορούσε να έχει ξοδέψει περισσότερα - και βέβαια να έχει ακόμα καλύτερα αποτελέσματα τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη.
Ορόσημο θα πρέπει να είναι η "ομάδα του '96" ή αλλιώς η ομάδα του μάγου-με-τη-γυάλα-Ρότσα, η οποία διαλύθηκε παρά τη μεγάλη επιτυχία που είχε!Ορόσημο ήταν και πιο πρόσφατα το λανσάρισμα μπύρας με το όνομα της θύρας 13!!
Και τα δύο ορόσημα χαρακτηρίζονται ως επιχειρηματικές επιλογές, με σκοπό το κέρδος, που οι "συναισθηματικοί" οπαδοί μάλλον δεν τις αποδέχτηκαν.Νομίζω ότι μόνο μέσα από ένα τέτοιο πρίσμα μπορεί να εξηγηθεί η "ανικανότητα" του (κάθε) Αντωνίου να βρει (τρεις αριστεροπόδαρους) παίχτες που λείπουν από τον ποδοσφαιρικό ΠΑΟ.Και βέβαια ο ΠΑΟ να παίζει με τον Βύντρα και το Σαριέγκι, αντί ενός Κυριάκου ή ενός Χένρικσεν ή ενός Ζάετς... [κλισέ νο.1]
Τέλος, ερωτώ ολους τους παναθηναϊκούς οπαδούς: μήπως γνωρίζετε κάποιον άλλο σύλλογο που να έχει συνδέσει την δημιουργία γηπέδου με, άσχετο με αυτό, απλά γειτονικό, εμπορικό κέντρο ("το μεγαλύτερο των Βαλκανίων") κάπου αλλού στο κόσμο;
Αντίθετα, η μόνη πραγματικά μεγάλη ομάδα που δεν γουστάρει "ταμπέλες" εξακολουθεί να παραμένει η Μπαρτσελόνα, η οποία διαφημίζει UNICEF.

κλισέ νο.1: οι μεγάλοι παίκτες κάνουν τις μεγάλες ομάδες
κλισέ νο.2: οι οπαδοί αντιπάλων ομάδων κάνουν τη καλύτερη κριτική στη δική μας

υ.γ. όποτε βρούμε χρόνο, μπορούμε να πούμε και πως ο Κόκκαλης πήρε τον Ολυμπιακό και ξεκίνησε τη πορεία για να ξεπεράσει το Γουλανδρή