Πέμπτη 18 Μαρτίου 2010

Το πλήγμα είναι τεράστιο, δεν το συζητάω.

Μιλάω για την αποχώρηση του Γιώργου Γεωργίου από τα δημοσιογραφικά δρώμενα.
Κάποιοι τον έβλεπαν ως γραφικό. Κάποιοι άλλοι ακόμη και ως κλόουν (το έχω ακούσει και αυτό). Άλλοι, ούτε που ξέρω ως τι.
Εγώ -ως Φιλαθλαίος- τον έβλεπα ως μια πολύ καλή παρέα, με εξαιρετικό χιούμορ, με κορυφαίες ατάκες, με γνώσεις παρασκηνίου και όχι μόνο, και φυσικά με καλές μουσικές προτιμήσεις.
Ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά 18 ολόκληρα χρόνια ακολουθούσα τον Γεωργίου, κυρίως μέσω Φιλάθλου φυσικά αλλά λιγότερο ή περισσότερο και από όλα τα άλλα μέσα που εμφανιζόταν. Και διαχρονικά τον γούσταρα αμείωτα. Πως να το πω ρε παιδάκι μου, ήταν κάτι σαν πρέζα. Δεν μπορούσα να διαννοηθώ ότι θα περάσει μέρα δίχως Γεωργίου με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.
Χθες βράδυ όμως, ήρθε αυτό...



Κουφάθηκα. Και δεν κρύβω ότι δεν έκανα και τις πιο... ευτυχισμένες σκέψεις δεδομένων κάποιων καταστάσεων που τελείως αντρίκια ουδέποτε έκρυψε αλλά και ούτε κρύφτηκε πίσω από αυτές. Για να φτάσει όμως σε σημείο να κάνει κάτι τέτοιο, όντως υπάρχει κάποιο πραγματικά σοβαρό πρόβλημα. Προσωπικό, όπως είπε ο Κολοκοτρώνης στην μεσημεριανή εκπομπή στον Real όπου τον αντικαθιστούσε, ό,τι κι αν σημαίνει η λέξη "προσωπικό". Θα μου πείτε τώρα, καλά ρε Άδη, εδώ γίνεται της καραπουτανάρας στην χώρα κι εσύ μας λες ότι η αποχώρηση Γεωργίου ήταν πλήγμα; Μα φυσικά και ήταν για τα δικά μου δεδομένα και δεν περιμένω από κανέναν να το καταλάβει (αν και στα παπάρια μου, για να χρησιμοποιήσω και μια από τις κλασικές του εκφράσεις). Ο Γεωργίου είναι θεός, δεν το συζητώ. Όποιος δεν έχει ασχοληθεί πραγματικά σοβαρά μαζί του δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να τον εκτιμήσει.

Γιώργαρε, οι καλές παρέες δεν ξεχνιώνται ποτέ, μήτε οι καλοί φίλοι (το εννοώ το "φίλοι"). Και φυσικά 18 χρόνια δεν προσπερνιώνται με την καμία. Τα καλύτερα εύχομαι ρε, σε όλα τα θέματά σου. Κι όταν σε ξαναπιάσει η μούρλα σου να επιστρέψεις (ευελπιστώ γρήγορα), εμείς πάλι εδώ θα είμαστε να σε ξαναϋποδεχθούμε χαλκέντερο όπως πάντα. Μέχρι τότε όμως, τις καλύτερες και θερμότερες ευχές μου.

Κι επειδή κανένα ποτ πουρί δεν είναι αρκετό (καθώς κι αρκούντως τέλειο) να περιγράψει Γεωργίου, θα παραθέσω την πρόσφατη άποψή του περί το dvd της Τζούλιας.



Κουράγιο Γιώργαρε, είμαστε μαζί σου ρε αδελφέ.

- - - αναδημοσίευση από το φίλο hades - - -

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου